Door Cees Meijer
Half januari repeteerden we ‘Dead reckoning’, met Douwe en Ruud als voorzangers. Een mooie droef-stemmende vertolking die we natuurlijk – met een verklaring – op onze Facebookpagina hebben gezet.
Met dead reckoning – of gegist bestek in het Nederlands – werd vroeger de positie van een schip bepaald. Het lied is een klaagzang van een oude zeeman, die vanaf zijn vijftiende ruim veertig jaar op zeilschepen heeft gevaren. Nu vaart hij op een stoomboot en het enige wat hem rest is koper poetsen, stof vegen en het maken van het gegist bestek. En in plaats van het witte canvas boven hem, is er een pluim van zwarte rook te zien. Hij wilde dat hij was gestorven met de mannen die hij kende, toen de lucht en de zeeën nog schoon waren.
En daar kwam dus een reactie op van de maker van het lied, met een prachtige Google-vertaling van de vertaling van gegist bestek (volgen jullie mij nog?):
“Hi guys.
Great version. I wrote this about 20 years ago, based on a true story from our home port of Swansea, South Wales. See our website www.cranedrivinmusic.com for details. We’re always happy for people to sing our songs, that’s what they’re for. Thank you for helping to spread this song. I’ve no idea what Google Translate is on, they back-translate the Dutch term “gegist bestek”, which means dead reckoning as a navigational technique, as “fermented cutlery”. Go figure, as they say. Never mind, I really like this version. Great to see the song making its way around the world.
Andrew MacKay”